بازار سیرجان و گفتگو با فروشندگان «جیرجیرک»

خوردن حشرات در خیلی از کشورهای آسیای شرقی و آفریقایی رواج دارد. می گویند در چین هر جنبنده ای، مشتری خودش را دارد. کشوری پر جمعیت که نمی تواند سخت گیری های ما را در خوردن رعایت کند. اما خوردن هرجنبنده و بویژه حشراتی مثل سوسک و عقرب و هزارپا و جیرجیرک، هیچ وقت در پیشینه غذایی ما نبوده و با فرهنگ و ذائقه ما جفت و جور نیست.
به گزارش ایران، با این همه در ایران هم کم نیستند افراد یا گروه هایی که در شرایط استیصال، قحطی و بیماری و بنا به توصیه های غیرعلمی به خوردن غذاهای غیرمعمول روی بیاورند.
رمان «چراغ ها را من خاموش می کنم» زویا پیرزاد را که خوانده اید؟ تصویر باران ملخ و طوفان ملخ را یادتان هست؟ آن سال برای تمیز کردن حیاط خانه مجبور می شوند پارو به دست بگیرند و گونی گونی ملخ بگذارند دم در. این وضعیت وضعیتی مثل استیصال از بیماری یا حتی خشکسالی و گرسنگی نیست اما شرایط عجیبی است که در پیوند با اعتقادی بی پایه و دهان به دهان شدن آن می تواند عده ای را به خوردن باران ملخی که از آسمان می بارد، ترغیب کند.
این روزها گزارش کوتاه یک روزنامه محلی و تصاویر آن از سنت خوردن جیرجیرک بهاره در سیرجان کرمان بازتاب زیادی در شبکه های اجتماعی داشته و تقریباً گروهی و کانالی نیست که آنجا حرفی از جیرجیرک خوردن نباشد. سنتی که نه تنها در سیرجان بلکه در بسیاری از مناطق جنوب و جنوب شرقی رواج دارد. سیرجانی ها در اصطلاح محلی به جیرجیرک، «جرووک» می گویند و در قالب مصرف دارویی یا به عنوان تنقلات از آن استفاده می کنند. البته جیرجیرک خوراکی با آن جیرجیرکی که در شهرها نیز دیده می شود و در اصطلاح محلی به آن «جکو» می گویند فرق دارد.
اوایل خرداد عده ای از روستاییان ...

[ مشاهده متن کامل بازار سیرجان و گفتگو با فروشندگان «جیرجیرک» در پایگاه خبری تحلیلی فرارو ]