انسانی شاکر که طمأنینه را چشیده است

داریوش شایگان هندشناس و پژوهشگر حوزه فلسفه تطبیقی است. او تحصیلات خود را در مدرسه کاتولیک «سن لویی» که دروسش به زبان فرانسه تدریس می شد، آغاز کرد، اغلب آثارش را به فرانسه می نویسد ،اما زبان فارسی را زبان امپراطوری و فرهنگ می بیند. وی در عین حال که به سنت احترامی ژرف می گذارد، متجددی اصیل است. شاید نوع عرفان و معنویتی که در دنیای اندیشه اش جریان دارد، موجب شده که در لبه شکاف های متضاد گام بردارد و به ورطه سختگیری و عصبیت فرو نرود.
داریوش شایگان که این روزها به دلیل عارضه مغزی در بیمارستان به سر می برد از جمله متفکرانی است که همواره در جامعه فکری ما اثرگذار بوده است، گواه این امر، مجموعه آثار او است و از آن جمله می توان به کتاب دو جلدی «ادیان و مکتب های فلسفی هند»، «آسیا در برابر غرب»، «بت های ذهنی و خاطره های ازلی»، «تصوف و هندوئیسم»، «افسون زدگی جدید، هویت چهل تکه و تفکر سیار»، «بینش اساطیری»، «پنج اقلیم حضور»، «در جست و جوی فضاهای گمشده» اشاره کرد. آخرین کتاب منتشر شده از داریوش شایگان «فانوس جادویی زمان» است؛ اثری در بررسی زندگی و آثار مارسل پروست با تأکید بر رمان «در جست و جوی زمان از دست رفته» او.
دکتر سروش دباغ، استاد و پژوهشگر فلسفه اخلاق از جمله متفکرانی است که در کانال تلگرامی خود به خبر بستری شدن او در بیمارستان واکنش نشان داده است، او در دلنوشته خود چنین آورده است:
«روزگاری که ایران بودم، توفیق حشر و نشر با ایشان را داشتم و به اتفاق دوست عزیزم منصور هاشمی، به تفاریق در منزل شخصی که با هنرمندی تمام آراسته شده، خدمتشان می رسیدم. سه سال قبل، همزمان با هشتاد سالگی دکتر شایگان، دوره «شایگان شناسی» را در «بنیاد ...

[ مشاهده متن کامل انسانی شاکر که طمأنینه را چشیده است در روزنامه ایران ]