الگوریتم ها، متهم نابرابری های اجتماعی

به اعتقاد ویرجینیا یوبَنکس ( Virginia Eubanks )، نویسنده کتاب تازه منتشرشده «خودکارسازی نابرابری»، انسان ها در عصر غلبه داده ها زندگی می کنند و اکنون با نوع متفاوتی از تبعیض اجتماعی موسوم به«تبعیض داده محور» مواجه اند. وی در این کتاب به تفصیل به واکاوی تبعیض های داده محور پرداخته است و عمیقا باور دارد این سیستم ها به تشدید نابرابری های طبقاتی انجامیده اند. تحلیل کتاب مذکور در بافتی تاریخی سیاسی نگاشته شده است. به این ترتیب که با ارجاع به تاریخچه نوانخانه ها در آمریکا آغاز می شود و سپس به سیستم های خدمات اجتماعی در عصر حاضر می رسد. نوانخانه های آمریکا در سال های دهه 1660 پاگرفتند و حتی تا قرن بیستم نیز برقرار بودند. یوبَنکس در پی اشاره به نحوه خدمات دهی دولت این کشور به فقرا طی قرن اخیر به تبیین سیستم های کنونی خدمات اجتماعی می پردازد که بویژه بر پایه الگوریتم ها بنا شده اند. فرضیه وی بر این عقیده استوار است که نوانخانه های دوران قدیم اکنون به نوانخانه های دیجیتال تبدیل شده اند و همان دیدگاه تنبیهی ای که پشت تأسیس نوانخانه ها بود، همچنان در قالب ابزارهای تصمیم گیری خودکار ادامه دارد.
حتما می پرسید خدمات دهی الگوریتمی چگونه بر اقشار ضعیف تأثیر می گذارد؟ یوبَنکس از خانمی به اسم اُمِگا یانگ مثال می زند که به واسطه همین سیستم های خدمات دهی از دریافت بیمه سلامت بازماند. یانگ که به دلیل ابتلا به سرطان در بیمارستان بستری شده بود، نتوانست مدارک و شرایط مورد نیاز سیستم را به دلیل بستری بودنش احراز کند و درنتیجه از دریافت تمامی خدمات درمانی محروم شد ...

[ مشاهده متن کامل الگوریتم ها، متهم نابرابری های اجتماعی در روزنامه جام جم ]