لذت می بریم اما متنفریم

پایگاه خبری گُلوَنی ، علیرضا لبش : ما می خواهیم در عرض دو سال مدرک دکترا بگیریم، در عرض دو ماه زبان انگیسی بیاموزیم، در عرض دو هفته لاغر شویم، در عرض دو روز فیلمساز و خواننده شویم و در عرض دو ساعت یک رمان بخوانیم. به خاطر همین عجله، کلاسها و موسساتی به راه می افتند که تنها با این گونه تبلیغات جیب ما را خالی می کنند و به ریش مان که داشتنش این روزها مد روز است، می خندند. ما عادت داریم در هر جمعی حرف بزنیم و برای خودنمایی سوال بپرسیم. گاهی هم نامه می نویسیم. از رییس اداره قند و شکر محله تا رییس جمهور آمریکا از نامه پراکنی ما در امان نیستند. مهم نیست که ما درباره چه چیزی حرف می زنیم و یا سوالمان کلا سوال است یا جواب. یا نامه مان را کسی می خواند و به قوزک پایش حساب می کند یا نه. ما دوست داریم، خودمان را به دیگران نشان دهیم. به قول شاعر محبوب و مردمی که می فرمایند: اومد لب بوم قالیچه تکون داد/ قالیچه اش خاک نداشت، خودشو نشون داد. ما قالیچه هامان خاک ندارد و فقط قصدمان از تکاندنش، نمایاندن خودمان است. بخوانید: طنز/ گروه های خاک برسری در اینترنت ما برای رشد ورزش مان کلی پول می دهیم و مربی خارجی استخدام می کنیم و انتظار داریم مربی های خارجی، نظم و آدابی که در فرهنگشان نهادینه شده به تیمها انتقال دهند و ما بازیکنان با دیسیپلین و در حد کلاس بین المللی پیدا کنیم اما قضیه برعکس می شود، مربی خارجی تحت تاثیر فرهنگ قوی و تاثیرگذار ما قرار می گیرد و دعوا و زد و بند را در ورزش یاد می گیرد، جوری که در چاچول بازی دست بقیه را از پشت می بندد و برای مربیان داخلی کلاس حقه بازی و هوچی گری می گذارد. بخوانید: وقایع تهرانیه ویژه ی روز قلم ما اعتقاد داریم که قلیان بیست برابر سیگار ضرر دارد و سیگار هم بیست برابر از قلیان مضرتر است و هوای آلوده شهرمان هم بیست برابر از هر دوتای اینها ضررش بیشتر است اما هر روز یک پاکت سیگار می کشیم و دو وعده در روز قلیان دود می کنیم و بیست و چهار ساعت در هوای آلوده نفس می کشیم. ما از سیگار و قلیان و هوای آلوده لذت می بریم اما از هر سه اینها متنفریم. در کل ما خیلی باحالیم خیلی. بخوانید: لیست نمایندگان کله پاچه خور منتشر شود