روایتی از شیفتگی توصیف ناپذیر آلبر کامو به فوتبال

ساخت وبلاگ
روایتی از شیفتگی توصیف ناپذیر آلبر کامو به فوتبال

آی اسپورت - فوتبال برای آلبر کامو، برنده جایزه نوبل ادبیات، ماجراجویی دسته جمعی گروهی از مردان بود که ساده ترین و بهترین بازی جهان را بازی می کنند. برای او فوتبال «تنها درس اخلاق» بود. برادری، همبستگی، روحیه جنگندگی، قاطعیت، همه اینها را درون زمین آموخت. کامو به اثر تربیتی فوتبال اعتقاد داشت. او یاد گرفت که فروتنانه پیروز شود و با متانت ببازد اما بیش از هر چیز او در فوتبال ارزش زندگی گروهی را کشف کرد. بدون فوتبال، از نظر کامو، جهان بی روح است، چه بسا بی رحم.
«توی حیاط، بهترین آینده از آن این دروازه بان است، کامو!» این را دبیر فلسفه او می ­گوید، نه مربی ورزش اش وقتی ژان گرنیه سال ۱۹۳۱داشت حیاط مدرسه را می پایید، برنده آتی جایزه نوبل را در تب فوتبال دید. او آلبر کامویی را می دید که قطعا اگر سال ۱۹۶۰ این قدر زود از دنیا نمی رفت، یک رمان فوتبالی می نوشت و این یک مصیبت بزرگ است، چون کامو عاشق فوتبال بود و آن را به عنوان مدرسه زندگی تمجید می کرد؛ به عنوان دانشگاه واقعی خود. این اشتیاق او به فوتبال، پیامدهایی هم داشت.
اهالی فوتبال حالا دست کم چهار چیز را در مورد این نویسنده فرانسوی می دانند؛ اینکه او یک بازیکن خیابانی بود، در تیم دانشگاه الجزیره بازی می کرد، دروازه بان بود و این جمله هم از اوست: «هر آنچه را که من در مورد اخلاق می دانم، مدیون فوتبال ام.» به این ترتیب، نتیجه چهار – هیچ به نفع کامو است و همتایش ولادیمیر نابوکف که در کمبریج دروازه بان بود – اما کمتر کسی از علاقه او به فوتبال خبر دارد – بازی را باخته است.
کاموی جوان یک فوتبالیست فوق العاده است. او در یک باشگاه معروف بازی می کند. هیچ بیوگرافی چنانکه باید در این مورد ...

اخبار پیشنهادی:

رمان 98 - رمان جدید...
ما را در سایت رمان 98 - رمان جدید دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : کاوه محمدزادگان romann بازدید : 247 تاريخ : پنجشنبه 5 بهمن 1396 ساعت: 19:53