یک عاشقانۀ نا آرام؛ نگاهی به رمان «اگنس» نوشتۀ پیتر اشتام

نویسنده ای سوئیسی در کتابخانۀ ملی شیکاگو به طور تصادفی با دختری آشنا می شود. دختر “اگنس” نام دارد. دانشجوی دکترای فیزیک است. و هم اکنون مشغول کار بر روی رسالۀ دکتری اش است. رابطۀ آنها ادامه می یابد و دختر از نویسنده می خواهد داستانی عاشقانه با محوریت او بنویسد.

به گزارش پیک نکا ،شروع رمان ضربه ای است و با دو جملۀ کوتاه و کوبنده آغاز می شود. “اگنس مرده است. داستانی او را کشت.” ماجرای رمان به نوعی از آخر به اول روایت می شود. ما می دانیم که “اگنس” مرده است. و به نوعی آخر داستان را می دانیم و در طول خواندن این رمان به چگونگی و علت این مرگ پی می بریم. راوی مرد نویسنده است. و با لحنی بسیار سرد و بی تفاوت ماجرا را برای ما روایت می کند فرم داستان به نوعی دایره ای است. ابتدای داستان مرد نویسنده در حال دیدن فیلمی است که در روز پیک نیک گرفته شده است. و در انتهای داستان او را نشسته بر روی همان مبل و در حال دیدن فیلم می بینیم. داستان دارای دو شخصیت اصلی است. اما به غیر از “اگنس”، در مورد مرد نویسنده، دیگر شخصیت اصلی داستان، شناخت کافی به ما نمی دهد. راوی به اندازه ای خود را به ما می شناساند که “اگنس” او را دیده و شناخته و ما چیزی بیشتر در نمی یابیم. ما حتی اسم و فامیل او را نمی دانیم و یا بطور مشخص به سن او هیچ اشاره ای نمی شود. رمان دارای شخصیت های فرعی زیادی نیست. و از همین تعداد معدود شخصیت ها هم گاهی تنها یک یک اشاره و یا یک تماس کوتاه می بینیم. دیالوگهای محدود،تعداد کم شخصیت ها، فضاها و فضاپردازی همه باعث شده اند که این فضای سرد روابط بین این زوج کاملن در رمان نمایان است. و به کمک القای این فضا به مخاطب می آید. داستان ساده و یک رمان عاشقانه با پایان و روال غیرمعمول و متفاوت است. زیر لایه ای در زیر سطح اصلی ماجرای رمان نداریم. به جز چند جمله که در باب مرگ و زندگی از زبان شخصیت ها بیان می شود. “پیتر اشتام” در سال ۱۹۶۳ در سوئیس به دنیا آمد.او نویسنده، روزنامه نگار و نمایشنامه نویس سوئیسی است و هم اکنون در زوریخ زندگی می کند و به زبان آلمانی می نویسد. نت نوشت