اسلام علیه اسلام؟!

ساخت وبلاگ

نگاهی به رمان «چایت را من شیرین می کنم» اثر زهرا بلند دوست اسلام علیه اسلام؟! ارسال زمان بندی شده:  سه شنبه, 25 مهر, 1396 - 22:30 من دانشجوی پزشکی حالا به لطف شوهر بی غیرتم یه روسپی هرجایی شده بودم. بین مشتری های اون شبم، یکیشون آشناترین نامرد زندگی ام بود...برادر تو. دانیال! من دانشجوی پزشکی حالا به لطف شوهر بی غیرتم یه روسپی هرجایی شده بودم. بین مشتری های اون شبم، یکیشون آشناترین نامرد زندگی ام بود...برادر تو. دانیال!

به گزارش حلقه وصل ، «اسلام علیه اسلام، مسلمان ها دیوانه بودند و قطعاً خدایشان هم!»(ص 34) تازه ترین اثر «کتابستان» به ویترین کتاب فروشی ها آمد. اثری که با ورود پرشور خود خلأ رمان «همه پسند ارزشی» را پر کرد. رمانی که در عین جذاب و خوش خوان بودن به «ارتقاء سطح سلیقه» در مخاطب خواهد انجامید. اگرچه پیش ازاین رمان موفق «تکفیری» در موضوع «داعش» در چاپ های متعدد خود با استقبال مخاطبان روبرو شد، باری؛ به عقیده ی اهل فن نشر در زمینه ی «رمان داعشی» گامی بلندتر برداشته است. «چایت را من شیرین می کنم.» سراسر تشکیک های یک «کافر» درباره ی «ایران» و «اسلام» است. این که چگونه می شود بااین همه سؤال و ابهام به حقیقت دست پیدا کرد، مسئله ای است که رمان ما را می سازد. این قطعاً هنر نویسنده است که نه تنها از تشکیک واردکردن نمی هراسد، بلکه با واردکردن سؤال های بیشتر ذهن مخاطب را بیش ازپیش درگیر می کند و داستان را بیشتر به تلاطم می اندازد. «داعش» در حقیقت اصلی ترین موضوع داستان است، منتها با پرداختی به شدت متفاوت. اگرچه اساساً این موضوع تازه و نوپدید است اما قطعاً می توانست از آفت پرداخت های کلیشه ای مصون نباشد. پرداخت های کلیشه ای که پیش ازاین به موضوعات دیگر شده بود. داعش همان طوری که هست تعریف می شود و از «نون والضالین» تعریفش تشکیک ها آغاز می شوند: «چون به زودی یک دختر مبارز داعشی نام می گرفتم. مدام در سخنرانی هایشان شرکت داشتم: «مقابله با ظلم و اعتلای احکام پاک رسول الله. از بین بردن رافضی ها و احکام و مقدسات دروغین و خرافه پرستی هایشان...برقراری حکومت واحد اسلامی...» مگر عقاید دیگر حق زندگی نداشتند؟ یعنی همه باید مسلمان آن هم به سبک داعش باشند؟»(ص 34) داستان در نه فصل روایت می شود. روایت ساده ای از «منِ راوی» که مخاطب را به زحمت نمی اندازد و همه فهم است. «منِ راوی» ما «سارا» از قلب بی رحم کشور «هیتلری» آلمان داستانش را شروع می کند. یک دختر بور که کمترین شباهت را به ایرانی ها دارد و علی رغم میل باطنی ناچار به کنکاش و جستجو درباره ی «ایران»، «شیعه» و «داعش» می شود. سه کلیدواژه ای که «ایده ی ناظر» داستان را می سازد. همان طور که رفت داستان ما حول پاسخ به پرسش هایی که درباره اش سخن گفتیم شکل گرفته است؛ اما این امر نتوانسته داستان را به رکود و کسالت و یکنواختی برساند. قطعاً تبحر نویسنده در ماجرا سازی است که داستان از این عیب سر سالم به درمی برد. قصه هیچ وقت گرفتار سکون نمی شود. نویسنده ی جوان اثر با جسارت خرده ماجرا می آورد و مخاطب را از چنگال سؤال های فلسفی عمیقی که ذهن را خسته می کند، برای کوتاه زمانی می رهاند و ساعاتی تنفس می دهد. تنفسی نشاط آور که باعث می شود، به موضوعات ریزتری پرداخته شود. مثل وقتی که داستان «صوفی» بازشده و ذهن درگیر «چرایی های» ماجرای «داعشی شدن دانیال» است، آن وقت صوفی باخشم و کینه از «جهاد النکاح» می گوید: «صدای درگیری مردها سر نوبتشان واسه هرزگی، از پشت در اتاق ها شنیده می شد. نمی فهمی چه حس کثیفیه وقتی با رفتن هر مرد، منتظر بعدی باشی. من دانشجوی پزشکی حالا به لطف شوهر بی غیرتم یه روسپی هرجایی شده بودم. بین مشتری های اون شبم، یکیشون آشناترین نامرد زندگی ام بود...برادر تو. دانیال!...» در برخی بخش­های داستان این «از نگاه دیگری دیدن» آن قدر قوت می یابد که عادی ترین تصاویر روزمره هم موردبازنگری قرار می گیرد و از این حیث هیجان انگیز است. مثلاً ماجرای پوشش ها در ایران که دیگر برای ما سؤال برانگیز نیست: «هرچه به ایران نزدیک تر می شدیم، تپش های قلبم کوبنده تر می کوبید. هنوز تصویر آن زن های مشکی پوش و آن مردهای ریشدار را در برنامه های موردعلاقه ی پدر به خاطر داشتم که چه طور انسانیت را زیر پا له می کردند... پسری جوان، تمسخروار از رعایت حجاب خواهران گفت و دوستانش خندیدند. تعداد زیادی از زنان یک به یک، روسری و شال از کیف هایشان بیرون می آوردند و برخلاف میل باطنی با غر زدن های زیر لبی آن را بر سر می کشیدند. چه قدر عقب ماندگی بر این دیار حکم رانی می کرد.»(ص 124) باید بگوییم که نویسنده از بیان خلل ها ابایی ندارد و به اصطلاح «لاف پوشانی» نمی کند. هرکجا «کژی» هست، درستش را نشان می دهد اما هرکجا هم پای حقیقتی نمایشان باشد که پاسخی برای کژتابی هایش نیست، پرونده را در ذهن مخاطب مفتوح رها می کند و برای خوش آیند این وآن به شعاردادن نمی پردازد. این که مطالعه ی این رمان داستان­خوانی صرف نیست خود یک امتیاز مهم است. داستان با تمرکز بر مسئله ی «داعش» در خلال روایتش اطلاعاتی را به مخاطب عرضه می کند که شاید اگر در غالب داستان نباشد، مخاطب به خواندن هزاران صفحه مطلب جدی که دراین باره وجود دارد، رغبتی پیدا نکند. چراکه مسئله ی داعش پیرامون جنگ و خونریزی و اعمال وحشیانه است. طبعی سردرآوردن از منطق «داعش» با تفاسیری که رفت برای هر مخاطبی دردناک است. برای مثال ما در این اثر پیرامون دلایل حضور زنان در داعش می خوانیم: ««زندگی راحت برای زنان، استفاده از تخصص و دانش، داشتن مقام و مرتبه در حکومت واحد اسلامی، پرداخت حقوق، داشتن خانه های بزرگ بدون واریز حتی یک ریال، آب و برق و داروی رایگان...امنیت و آسایش...» همه و همه برای زنان در صورت پیوستن به داعش! چرا؟ این همه امکانات و تسهیلات در مقابل چه امتیازی؟ در ظاهر همه چیز عالی به نظر می آمد. بهترین امکانات و مبارزه برای آرمان هایی والا و انسان دوستانه، آزادی و مذهب.» اینجاست که متوجه می شویم چه شعارهایی توانسته زنان را هم جذب داعش کند. قطعاً مخاطبی که این اثر را خوانده با مخاطبی که موفق به مطالعه نشده است، از جهت مطلع شدن از یکی از مسائل جدی روز فرق دارد. این اثر که کاری از نشر «کتابستان معرفت» است در تابستان 1396 با بهای 22500 تومان راهی کتاب فروشی ها شد.

رمان 98 - رمان جدید...
ما را در سایت رمان 98 - رمان جدید دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : کاوه محمدزادگان romann بازدید : 181 تاريخ : چهارشنبه 26 مهر 1396 ساعت: 6:55