دلدار و دلباخته

درباره «ژرژ ساند»
آرش نقیبیان
منتقد ادبی
چندی پیش انتشار مجموعه نامه های ژرژ ساند (George Sand) و گوستاو فلوبر موج مثبتی در فضای فرهنگی و ادبی ایران ایجاد کرد چرا که موجب شد دوستداران ادبیات در ایران که پیش از آن با آثار فلوبر آشنا بودند، با ابعاد جدیدی از زندگی و آثار ژرژ ساند آشنا شوند. ژرژ ساند بانوی داستان نویس فرانسوی در پاریس زاده شد. پدرش افسر ارتش بود که در سال 1808 در حادثه ای جان سپرد و ساند چهار ساله تحت سرپرستی مادربزرگش پرورش یافت. کودکی و نوجوانی او با تنهایی پیوند خورده بود و تنها سرگرمی اش قصه های شفاهی ای بود که دهقانان و روستاییان تعریف می کردند و او در ذهن خلاقش به آنها بال و پر می داد. در 13 سالگی به مدرسه شبانه روزی در پاریس فرستاده شد و در این ایام که باز هم با عزلت و تنهایی گره خورده بود با آثار نویسندگان قرن هجدهم فرانسه بخصوص ژان ژاک روسو آشنا شد. پس از ازدواجی ناموفق، شکل زندگی اش را به کل تغییر داد و نخستین رمانش را با نام سرخ و سفید نوشت و از سال 1832 با انتشار داستان ایندیانا خود را در مقام نویسنده ای جدی به همگان شناساند. این رمان زیبا که تحت تأثیر سبک رمانتیسیسم شاتو بریان و اصول عقاید ژان ژاک روسو بود، داستان زنی را نقل می کند که از ازدواج خود ناراضی است و از این رو جلوه هایی از زندگی خود نویسنده را می توان در آن مشاهده کرد.حوالی همان سال ها رمان جنجالی والانتین را به چاپ رساند. این رمان که با اصول مسلم اخلاقی آن دوران فرانسه در تضاد کامل بود، جنجال عظیمی به پا کرد و نویسنده را تا مرزهای تهمت و تحقیر پیش برد. عشق در نظر ژرژ ساند مترادف با زندگی بود و او خوشبختی را حق مسلم همه ابنای بشر ...

[ مشاهده متن کامل دلدار و دلباخته در روزنامه ایران ]