بخشی از کتاب/ الیزابت گم شده است

آخرین خبر/ گاهی، وقتی مرتب کاری یا تمیزکاری می کنم، عکس هایی از جوانی ام پیدا می کنم، و یکه می خورم همه چیز سیاه و سفید است. به گمانم نوه ام فکر می کند ما خاکستری پوست بودیم، با موهای کدر، و همیشه در منظره ای سایه افتاده عکس می انداختیم. اما یادم می آید وقتی بچه بودم شهر چنان درخشان بود که تقریباً چشم را می زد. آبی ژرف آسمان را به یاد می آورم و سبز تیره ی کاج ها که آن را می شکافت، قرمز روشن خانه های آجری محله و فرش نارنجی برگ های سوزنی کاج زیر پایمان. این روزها ــ گرچه مطمئنم آسمان هنوز گاه و بی گاه آبی است و بیشتر خانه ها هنوز سر جایشان هستند، و برگ های سوزنی درخت ها هنوز می ریزد ــ این روزها، انگار رنگ باخته اند، گویی توی عکسی قدیمی زندگی می کنم. الیزابت گم شده است (رمان خارجی) اما هیلی ترجمه ی: شبنم سعادت با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید