روایت پاموک از تاثیر «شاهنامه» بر رمانش

به گزارش ایسنا، «اورهان پاموک» نویسنده رمان هایی چون «برف»، «نام من سرخ» و اخیرا «زن موقرمز» است که سال ۲۰۰۶ جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. او علاوه بر این ها چندین کتاب دیگر در زمینه مقاله و آثار غیرداستانی درباره کشورش ترکیه منتشر کرده که اکثرا در مجله «نیویورکر» به چاپ می رسند.
پاموک از جمله چهره هایی است که بارها به خاطر صحبت کردن درباره آزادی بیان از سوی دولت ترکیه مورد انتقاد قرار گرفته و حتی پایش به دادگاه باز شد. نسل کشی ارمنی ها و رویکرد ترک ها در مقابل کردها از دیگر مباحث حاشیه داری است که این نویسنده به آن ها می پردازد.
اورهان پاموک ۶۵ ساله چند هفته پیش جدیدترین رمانش یعنی «زن موقرمز» را روانه بازار کرد. داستان این کتاب درباره یک چاه کن و شاگردش در شهری خارج از استانبول است که روابط شان به هم می خورد. «پاموک» در این رمان هم به موضوعاتی چون تاریخ ترکیه، فاصله بین جامعه شهری و روستایی و روابط بین نسل ها پرداخته است.
در ادامه بخش اول متن مصاحبه تلفنی مجله آنلاین «اسلیت» را با «اورهان پاموک» می خوانید:
من مصاحبه ای از شما خواندم که در آن گفته بودید، روزی ۱۰ ساعت کار می کنید. این درست است؟
بله، مسلما. من از کارم لذت می برم. من به داستان نویسی مثل کار نگاه نمی کنم چون حس پسربچه ای را دارم که تمام مدت دارد با اسباب بازی هایش بازی می کند.
موقع نوشتن آثار غیرداستانی، حس کار کردن دارید؟
نه. الان دارم داستان می نویسم. اکثر اوقات ذهن من مشغول ابداع ایده هاست تا چسبیدن به واقعیت در آثار غیرداستانی.

درست است. اما وقتی اثر غیرداستانی می نویسید، حس می کنید دارید کار می کنید؟
بیشتر حس ژورنالیستی دارد. حالا در ...

[ مشاهده متن کامل روایت پاموک از تاثیر «شاهنامه» بر رمانش در خبرگزاری دانشجویان ایران ]